Ik smeekte mijn bruid om mij tenminste een rondje door de winkel te laten maken, in één ononderbroken ronde, zonder te stoppen of aan te raken. Ik haalde het niet, de geweldige man achter de toonbank had hulp nodig om een curiosum uit de hoek te halen. Ik moest helpen, wat betekende dat ik hem aanraakte en praatte, maar erger nog, dat ik een paar seconden stopte om over veiligheid en parels van wijsheid te praten.Het was geweldig, ik zou nog wel even door kunnen gaan, maar uiteindelijk gingen onze wegen uiteen met foto's op mijn telefoon van een verdacht marine-uniform uit een lange, lange tijd.Op een dag komen we terug, hopelijk herinnert hij zich het kleinste beetje van ons avontuur en kunnen we allebei delen wat ons sinds die dag is overkomen. Mooie kerstballen omhuld voor de nieuwsgierigen. Goed gedaan.

Ik was daar bijna een jaar verkoper en toen ik verhuisde kon ik drie grotere stukken niet krijgen. Ik zei tegen het meisje dat voor me stond dat ik terug zou komen zodra mijn man ze kon komen halen. Toen ik terugkwam, kreeg ik van een onbeleefde medewerkster te horen dat ze een van mijn stukken hadden verkocht, en dat de andere twee stukken waren voorzien van etiketten die door de winkel zelf werden verkocht! In een tijd waarin mensen geen werk hebben, is een winkel die afhankelijk is van verkopers om open te blijven, geld voor zichzelf aan het opstrijken, gewoon triest!